land van uitersten : namibie
Door: rob en nicole
Blijf op de hoogte en volg robnicole
10 December 2014 | Nederland, Lelystad
10 december. Het groene noorden , het hete stoffige midden en de mistige kust, mooie lodges in de middle of nowhere met uitzicht op angola en een geweldig zwembad , eigen douche en toilet voor weinig en door locals beheerde campsite op een prachtplek met een eigen buschdouche en toilet maar wel achterstallig onderhoud voor een stukje meer. Een goed initiatief door de Sanpeople met hulp van een Nederlandse stichting wat 5 jaar goed is gegaan en nu sinds 3 jaar staan er half afgebouwde lodges tussen de kampeerplekken omdat er deels mismanagement is geweest en deels geen subsidie meer gegeven wordt door de regering. De Sanbevolkingsgroep wordt in Namibie heel erg achtergesteld en dus zijn de mooie iniatieven helaaas tot mislukken gedoemd. Jammer want onze gastheer van de campsite heeft ons veel geleerd tijdens een bushwalk rondom de originele camsites met een deck gebouwd in de bomen waar je je tent op kan zetten. Mooie gebouwtjes van Bamboe voor douche en toilet met een kastje en een spiegel boven de wastafel en een apart aanrecht met stromend water naast de braaiplaats. Natuurlijk waren we hier de enigenkamoeerders en zouden we bewaakt worden door Simon maar niemand gehoord en gezien maar veilig wakker geworden.
Hoe moeilijk we de grens van Zimbabwe over kwamen: tijdrovend en duur hoe makkelijk komen we Botswana binnen , 20 min en maar 18 euro lichter. Zelfs het verstopte vlees bleef veilig voor de laatste controle en konden we s avonds weer heerlijk op het vuur gooien. Ook de fotocamera die Nicole bij een van de loketjes had laten liggen waar we na een uur achter kwamen was gevonden en lag op ons te wachten ten we lichtelijk in paniek weer terug kwamen racen.
Mooie leeuwinnen met jonge mannetjes , zonder manen nog en grotes kuddes olifanten rollend in de modder van de bijna droge choberivier waren de hoogtepunten van 2 dagen Botswana.
De grens over naar Namibie ook geen probleem , wel even de roadtax betalen 65 km verderop ,met meerdere borden aangegeven maar tot nu toe nog geen controle hierop gehad. Pinnen wel wat lastig: bij de eerste automaat komt er wel een bon uit maar geen geld :netwerkstoring, gebeurt wel vaker...bij de 2e automaat bij de bank zelf wordt onze pas ingeslikt , oeps...en moeten we de volgende ochtend maar terugkomen volgens de securityofficer want het is zondag, tja dat hadden wij ook ontdekt. Gelukkig meteen pas laten blokkeren en dan maar verder we hadden nog zuidafrikaanse randen , waar je gelukkig in Namibie ook mee kan betalen en eten genoeg. De plek waar je dan aan het eind van de dag terecht komt , ook beheerd door locals is geweldig , aan de rivier met aan de overkant een fors nijlpaard wat ligt te zonnen en volgens de receptionist van het houten hokje bij binnenkomst af en toe over de campsites wandelt maakt het nog spannender. Maandag 1 december weer pinnen, t blijkt betaaldag te zijn en we staan een uur in de rij: alle locals halen hun geld uit de automaat, met meerder pasjes voor verschillende mensen, af en toe lopen ze uit de rij om er later weer tussen te gaan, Rob dus bijna ruzie met een dame die even haar telefoon ging opnemen,, maar gelukkig had ik haar al eerder zien staan dus dat ging net goed.
Tanken is ook leuk: als je zegt full , dan stoppen ze bij een bepaald bedrag of aantal lieters ze gokken de grootte van je tank of de namibiers, trouwens ook zimbabwanen tanken altijd voor een bepaald maximum. Als je dan zegt dat we een dubbele tank hebben er er zeker 120 liter bij kan, beginnen ze te zuchten en steunen omdat het dan te lang duurt, de diesel stroomt heel langzaam en in een half uur kunnen ze meer klanten helpen en dus ook meer fooi krijgen, tja....
Wordt vervolgd, we gaan nu seals en whales spotten voor de kust van het koude en mistige Swakopmund.
Hoe moeilijk we de grens van Zimbabwe over kwamen: tijdrovend en duur hoe makkelijk komen we Botswana binnen , 20 min en maar 18 euro lichter. Zelfs het verstopte vlees bleef veilig voor de laatste controle en konden we s avonds weer heerlijk op het vuur gooien. Ook de fotocamera die Nicole bij een van de loketjes had laten liggen waar we na een uur achter kwamen was gevonden en lag op ons te wachten ten we lichtelijk in paniek weer terug kwamen racen.
Mooie leeuwinnen met jonge mannetjes , zonder manen nog en grotes kuddes olifanten rollend in de modder van de bijna droge choberivier waren de hoogtepunten van 2 dagen Botswana.
De grens over naar Namibie ook geen probleem , wel even de roadtax betalen 65 km verderop ,met meerdere borden aangegeven maar tot nu toe nog geen controle hierop gehad. Pinnen wel wat lastig: bij de eerste automaat komt er wel een bon uit maar geen geld :netwerkstoring, gebeurt wel vaker...bij de 2e automaat bij de bank zelf wordt onze pas ingeslikt , oeps...en moeten we de volgende ochtend maar terugkomen volgens de securityofficer want het is zondag, tja dat hadden wij ook ontdekt. Gelukkig meteen pas laten blokkeren en dan maar verder we hadden nog zuidafrikaanse randen , waar je gelukkig in Namibie ook mee kan betalen en eten genoeg. De plek waar je dan aan het eind van de dag terecht komt , ook beheerd door locals is geweldig , aan de rivier met aan de overkant een fors nijlpaard wat ligt te zonnen en volgens de receptionist van het houten hokje bij binnenkomst af en toe over de campsites wandelt maakt het nog spannender. Maandag 1 december weer pinnen, t blijkt betaaldag te zijn en we staan een uur in de rij: alle locals halen hun geld uit de automaat, met meerder pasjes voor verschillende mensen, af en toe lopen ze uit de rij om er later weer tussen te gaan, Rob dus bijna ruzie met een dame die even haar telefoon ging opnemen,, maar gelukkig had ik haar al eerder zien staan dus dat ging net goed.
Tanken is ook leuk: als je zegt full , dan stoppen ze bij een bepaald bedrag of aantal lieters ze gokken de grootte van je tank of de namibiers, trouwens ook zimbabwanen tanken altijd voor een bepaald maximum. Als je dan zegt dat we een dubbele tank hebben er er zeker 120 liter bij kan, beginnen ze te zuchten en steunen omdat het dan te lang duurt, de diesel stroomt heel langzaam en in een half uur kunnen ze meer klanten helpen en dus ook meer fooi krijgen, tja....
Wordt vervolgd, we gaan nu seals en whales spotten voor de kust van het koude en mistige Swakopmund.
-
10 December 2014 - 09:11
Susanne:
Jeetje wat een verhalen. Zo mooi dat ondanks de spannende momentjes jullie gewoon weer positief verder gaan. Ben benieuwd naar jullie volgende ervarigen -
10 December 2014 - 10:53
Corrie:
Ha Nicole Wat een geweldige verhalen van een geweldige vakantie. ik ben jaloers.
Wat fijn dat het goed met je knie gaat!!!
veel plezier verder met veel groot en klein "dierplezier" -
10 December 2014 - 14:35
Bap & Henk:
Hoi globetrotters.
We hebben tot nu toe alles gevolgd. Wat een geweldige reis maken jullie met apen op het dak en olifanten in de achtertuin. We zijn hartstikke jaloers op jullie. We hopen dat jullie nog zullen genieten
van o.a. de walvissen en andere bewoners van het oerwoud en de oceaan.
Groetjes en tot in 2015. -
10 December 2014 - 21:33
Vera:
Third world country in many ways, patients is very necessary ! (not that I have a lot) I'm sure you will come across some little bushmen with their clicking language and their little thongs haha. Enjoy some seafood from the cold waters of the west coast. Love you. -
12 December 2014 - 08:08
Petra:
Geweldige verhalen, wat een avonturen .We lezen met veel plezier jullie verhalen , gr Rob en Petrat
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
